13 novembre 2014
Clitocybe moisi
Clitocybe vibecina (Fries : Fries) Quélet 1872
Clitocybe moisi
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
- Basidiomycota / Homobasidiomycetes / Tricholomatales / Tricholomataceae
- Synonymes
Agaricus infundibuliformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 297 (nom. illegit.)
Agaricus vibecinus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 209 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus tardus var. ß aggregatusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 80
Clitocybe vibecina (Fries) Quélet (1872), Mémoires de la Société d'Emulation de Montbéliard, série 2, 5, p. 318(305) (nom actuel)
Omphalia vibecina (Fries) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 24
Clitocybe pausiaca ss. Lamoure (1972), Travaux scientifiques du Parc National de la Vanoise, 2, p. 127
Pseudolyophyllum vibecinum (Fries) Raithelhuber (1977), Metrodiana, 6(3), p. 72
- Chapeau 3-6 cm, vite ombiliqué ou déprimé, à marge un peu striée; revêtement gris brun, puis gris souris pâle ou sale à blanchâtre en séchant.
- Lames arquées à plus ou moins décurrentes, moyennement serrées, subconcolores ou plus pâles.
- Chair mince à odeur farineuse à la coupe, puis rance.
- Spores 6-7(8) x 3-4(4,5) µm, ovo-ellipsoïdes ou étirées à subfusiformes. Suprapellis plus ou moins diverticulé ou confus.
- Ecologie : Conifères mêlés, parfois hygrophiles, tardif.
- Comestibilité sans intérêt
- Références bibliographiques : DM Hors-série 4 p. 81 ; Cetto 1044 ; CD 306 ; Bon p. 141 ; Eyssartier et Roux p. 568
Date de création : 10/11/2009 - Rémi Péan
Dernière modification : 13/11/2016 - Daniel Guez
Publicité
Publicité
Commentaires